"Yad Ellerde İlk Hafta" serimize konuk olan bir diğer isim
Olcayto Cengiz; Dilini bilmediğin bir ülkeye taşınmayı gerçek bir
“lunapark deneyimi” olarak tanımlıyor. Yurt dışına yerleştiği ilk dönemlerde yaşadığı zorlukları, şimdi bizlere keyifle anlatıyor. Gelin, Olcayto Cengiz’in yad ellerde çıktığı ilk yolculuğa birlikte katılalım.
Abi ilk senenin günahı olmaz, bunu unutma.
Böyle dedi Taner. Taner benim kardeşim gibi bir adam, Berlin’e taşınmamızda ciddi rolü var. Zengin olup hasır taburede tavla oynarken oralet içmek gibi bir planımız var. Anlaşılacağı üzere zeki ve yaratıcı olarak kabul edilsek de ikimiz de vizyonsuzuz.
“Öyle” diye sanki daha önce yurtdışına taşınmış da yaşamış gibi bilmiş bilmiş salladım kafamı.
Değil ilk sene, daha ilk hafta bana öğretti ki; öyle kafa sallamakla olmuyor o işler.
Hani yurtdışına taşınmak tamam çok kolay değil de, dilini bilmediğin bir ülkeye taşınmak gerçek bir lunapark deneyimi. Korku tüneli de var, rollercoaster da, çarpışan arabalar da. Korku tüneli demiş miydim?
Ve her ne kadar zorlanmayı beklediğiniz zamanlar büyük anlarda olsa da, genelde en sık şapa oturduğunuz çuvallamalar küçük anlarda oluyor. Misal, bir devlet dairesine gittiğinizde oradaki memurun Almanca olarak “sadece Almanca” demesi hoşunuza gitmese de sürpriz olmuyor da, eve kekik almanız gerektiğinde; cep telefonunuzun çekmediği bir markette, yüzlerce baharatın karşısında durup da kekiğin almancasını bilmediğiniz bir an; ağızda ‘‘kekiksi’’ bir tat bırakabiliyor.
Ya da sizden Almanca konuşmanızı isteyen “yabancılar dairesi” memurunun karşısında mavi ekran vermeden, sinirlerinizi korumaya çalışarak Goethe’yi mezarında topaç gibi döndüren bir almancaya sarılmanın çaresizliğini yaşamayan bilemez.
Sözün özü; yaban ellerin ne kadar ‘‘yaban’’ olduğu da önemli. İngilizce konuşulan bir ülkeye taşınmış olsak hayat çok farklı olurdu ama bankasından marketine, bilmediğiniz bir dile gitmek zor. Ülkenin kültürünü, alışkanlıklarını geçtim alışmasını, anlaması zor. Her gün tekrar tekrar sınava giriyor gibi yaşamak zor. Her an çok zor. Ama ben de kolay birisi sayılmam...