Plastik şişelerin insan sağlığına ve doğaya verdiği zararlar sürekli dile getiriliyor ancak markalar çok daha az maliyetli olması dolayısıyla gıdaya doğrudan temas eden ambalajlarda sıkça plastik kullanıyorlar.
Öncelikle plastiğin insan sağlığına verdiği zararlardan biraz bahsedelim. Plastik şişelerin ham maddesi bilindiği gibi petrol artığı. Bunun dışında içerisinde pek çok kimyasal madde barındırıyor. Bu kimyasal maddeler şişelerin içerisine konulan içeceklere bir şekilde karışıyorlar. Özellikle de içerisinde asit barındıran içecekler plastiğin çözünmesine neden oluyor ve kanserojen kimyasalların içeceklerle karışmasına neden oluyor. Bu durum şişede uzun süre bekleyen sular için de geçerli.
Bunların dışında plastik doğa için de epey maliyetli. Her bir plastik şişe için şişenin dörtte biri kadar petrol kullanılıyor. Ayrıca plastik doğada çözünmüyor, 450 sene sonra fotosentezle parçalara ayrılıp toprağı veya suyu kirletiyor.
Bütün bunlardan rahatsızlık duyan Iceland Sanat Akademisi öğrencisi Ari Jónsson, kendisini dönüştürebilen bir maddeden su şişesi tasarladı. "Neden bir kez kullanıp attıktan sonra doğada dönüşmesi yüzlerce yıl alan bir maddeyi kullanıyoruz?" sorusuyla yola çıktı.
Ari Jónsson önce su şişesi materyali olabilecek farklı maddelerin üzerinde çalışmaya başladı. Kırmızı deniz yosunlarının ekstrakte edilmesi ile elde edilen bir madde olan agarın toz halinin işine yarayabileceğini fark etti. Tozu su ile karıştırdıktan sonra soğuk suyla dondurdu ve şekil almasını sağladı. Bir miktar sonra şişenin tadının suya geçebildiğini söylese de şişenin tamamen doğal bir maddeden üretildiğini ekledi.